Vorig jaar werden er in de winter maar liefst vijftien zeeschildpadden langs de Nederlandse kust gevonden. Drie ervan lagen op Texel op het strand. Het was een heel bijzondere situatie; het was niet eerder voorgekomen. Dit jaar zijn er nu al twee dode zeeschildpadden aangespoeld in Denemarken, een levende in Engeland en eentje in Nederland. Wordt dit het nieuwe normaal?

Effect klimaatverandering

Dat het klimaat verandert, staat inmiddels wel buiten kijf. Zowel op land als in de zee zijn de gevolgen ervan al zichtbaar. Vissen die een voorkeur hebben voor koel water, vertrekken uit de Noordzee naar noordelijker, koudere streken. Dit geldt bijvoorbeeld voor de kabeljauw. Dieren die voorheen zuidelijker voorkwamen komen juist onze kant op. Een voorbeeld van dat laatste zijn de kortsnuitzeepaardjes die in steeds grotere getalen in de Noordzee voorkomen. Geldt dit ook voor zeeschildpadden?

Dikkopschildpadden

De schildpadden die vorig jaar aanspoelden waren, op 2 Kemps zeeschildpadden na, dikkopschildpadden. Ook de dieren die nu zijn gevonden horen tot deze soort. Dikkopschildpadden zijn grote zeeschildpadden die wijdverspreid voorkomen. Ondanks hun brede verspreidingsgebied zijn ze wel aangemerkt als kwetsbaar en staat ze op de rode lijst van bedreigde diersoorten. De Noordzee hoort niet tot hun normale leefgebied. De reden dat ze nu vaker aanspoelen is, denk ik, tweeledig. Enerzijds zijn er door de klimaatverandering meer stormen waardoor dieren uit koers raken. Anderzijds gaat het op het moment minder slecht met de dikkopschildpad en komen ze gewoon wat meer voor.

Te koud

Dikkopschildpadden leggen hun eieren op stranden in warme gebieden, maar zijn zelf niet zo gebonden aan warm water. Het zijn echte globetrotters; ze kunnen enorme afstanden afleggen. Elke afzonderlijke populatie heeft wel een vaste regio waar ze hun eieren afzetten. Dikkopschildpadden eten vlees en zijn daar niet kieskeurig in. Als een dikkopschildpad ‘s zomers in de Noordzee terechtkomt, zal hij zich er best redden. Maar in de winter kan het er te koud zijn voor ze. Het blijven tenslotte koudbloedige dieren!

Toekomstverwachtingen

Momenteel werken we aan een nieuwe tijdelijke tentoonstelling over de natuur op Texel over 50 jaar. Daarin hebben we ook verwachtingen opgenomen over soorten die zullen verdwijnen en soorten die juist nieuwe bewoners van Texel en omgeving kunnen gaan worden. Van de dikkopschildpad verwachten we dat hij vaker terecht zal komen in onze zee. Hij blijft wel een dwaalgast in de Noordzee, dus geen vaste bewoner die hier eieren komt leggen op onze stranden.