IJs op zee is een zeldzaamheid. Maar op het wad, waar het ondiep is en er weinig golven zijn, bevriest ook het zoute water tamelijk snel. Met deze temperaturen kun je er dus op wachten: ijs op de Waddenzee. Het eerst groeit het ijs aan bij de zandbanken op het wantij en in de havens, waar het water rustiger is. Ecomare-medewerker Salko de Wolf maakte deze zeeijsfoto gisterenmiddag bij De Volharding aan de noordkant van Texel.

Bros en schotsen

Zee-ijs is niet te vergelijken met de ijsbanen die op zoet water ontstaan. Het is bros vanwege het zout en door de voortdurende beweging ligt het letterlijk schots en scheef, soms in de grilligste vormen. Schaatsen op de Waddenzee kun je dus wel vergeten!

Mooie plaatjes

Door het getij en de deining van het water kun je het ijs soms echt zien bewegen. Soms is het papperig of ontstaat er ‘pannenkoekenijs’. De verschillende ijsvormen leveren in ieder geval mooie en bijzondere plaatjes op. Trek je warmste kleren aan en ga eens kijken bij de havens en langs de Waddenzeedijk.

Dieren

Het zee-ijs komt nooit helemaal dicht te liggen, zoals op meren wel kan gebeuren. Toch kunnen sommige dieren er best last van hebben. IJsschotsen kunnen bij laagwater aan de zeebodem vastvriezen. Als de schotsen bij hoogwater dan weer beginnen te drijven kunnen ze stukken van de wadbodem meenemen. Daardoor vind je soms bij vorst veel dode wadpieren op het Noordzeestrand. Krabben, garnalen, zeesterren en sommige vissen trekken bij een beetje kou naar dieper water. Daar blijven de temperaturen gemiddeld wat hoger. Zeehonden hebben een dikke speklaag aangemaakt voor de start van de winter. Daardoor zijn ze prima geïsoleerd en kun je ze op de wadplaten soms  gewoon tussen de ijsschotsen zien liggen rusten (foto Bert Meerstra, 2010).