Woensdag meldden wij dat er een huiler aan de wadkant bij De Cocksdorp lag. Omdat de dierverzorgers dachten dat de moeder mogelijk gewoon voor het jong zorgde, hebben ze hem daar gelaten. Om de moeder kans te geven in alle rust naar haar jong te gaan, plaatsen zij een bord bij de pup met uitleg voor wandelaars. Het dier werd gemarkeerd en de verzorgers gingen dezelfde dag nog een aantal keer kijken. Toch hebben ze vandaag moeten besluiten hem mee te nemen.

Geen rust

De reden waarom de pup toch in de opvang terecht is gekomen, is tweeledig. Ten eerste kunnen de verzorgers niet met zekerheid zeggen dat het dier moederzorg kreeg, omdat de moeder niet is gezien. De tweede reden is, dat het jong niet met rust werd gelaten. Ondanks het bord waarop staat dat mensen afstand moeten houden, gingen wandelaars naar het dier toe. De moederzeehond zal dan niet het water uitkomen om het jong te zogen.

Wens om te helpen

Dierverzorger José Kemper is er druk mee geweest: “ Ik ben er gisteravond nog een paar keer heen geweest en vanochtend ging om 5 uur al de dierverzorgerstelefoon! Het is begrijpelijk dat mensen willen helpen, maar het voorkomt wel dat de natuur gevolgd kan worden. Als een huiler in een voor mensen  toegankelijk gebied ligt is het, helemaal in de zomer, heel moeilijk om de nodige rust te garanderen.”

Zalmemulsie

De huiler is in de quarantaine van de Zeehondenopvang geplaatst en maakt het goed. Het is een vrouwtje. Ze zal de eerste tijd zalmemulsie krijgen via een sondeslang. Zalmemulsie is een soort moddervette vispap van zalm, waar zeehondenpups goed op groeien. Bezoekers van Ecomare kunnen het dier door de ramen bekijken. De komende weken wordt ze nog binnen verzorgd.