“Eindelijk komt er duidelijkheid” was de reactie van directeur Pauline Folkerts van Ecomare toen de Rijksoverheid onlangs een onderzoek aankondigde naar de toekomst van de zeehondenopvang in Nederland. Ecomare vangt altijd al terughoudend op en ziet de uitkomsten van het onderzoek dan ook vol vertrouwen tegemoet.

Opvangbeleid
Het opvangbeleid van Ecomare was in het verleden aanleiding tot strijd tussen zeehondenopvangers.  Inmiddels wordt er al een tijd samengewerkt tussen de zeehondencentra en worden er afspraken gemaakt over wanneer opvang nodig is en hoe dat gedaan moet worden. Indien nodig wordt elkaars hulp ingeroepen. Naar verwachting zal het rapport helpen bij het voorkomen van strijd tussen dierenhulpverleners en geeft het de overheden handvatten voor vergunningen en beleid.

Triage
Ecomare heeft in overleg met de Texelse dierenartsen al jaren geleden de voorwaarden voor het opvangen van zeehonden aangescherpt. Er is een triage afgesproken, waarbij het dier wordt beoordeeld op verschillende punten. Ook is bepaald dat een dier niet meer dan 1 antibioticumkuur krijgt. Zo wordt voorkomen dat zwakke dieren worden teruggezet in de natuur. Zeehonden zijn gemiddeld drie maanden in de opvang. In deze periode wordt elk dier goed gemonitord. De dierverzorgers werken volgens scherpe protocollen; hierdoor kan voorkomen worden dat dieren eventuele ziektes aan elkaar overdragen.

Beoordeling
Omdat wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat een huiler tot wel 8 uur alleen kan worden gelaten door de moederzeehond, is opvang van een eenzame huiler niet altijd nodig. Maar op een druk strand zal de moeder niet naar het jong durven te komen. Daarom moet er per situatie een goede beoordeling worden gemaakt. Dat vergt vakkennis en kennis van de omgeving.

Nut en noodzaak
Er zijn meer redenen om zeehonden te blijven opvangen, ondanks dat het goed gaat met de dieren in de natuur. Ecomare heeft een opsomming van de redenen op haar website staan, onder het kopje ‘Nut en noodzaak van zeehondenopvang’. Het in stand houden van de expertise, het voorkomen dat mensen in privésituaties zelf een zeehond gaan opvangen en het volgen van wat er aan de hand is binnen de populatie zijn argumenten om professionele zeehondenopvang in stand te houden.