Ecomare-medewerker Erik Willebrands heeft al vaker fossiele botten gevonden. Hij heeft er duidelijk oog voor. Onlangs trof hij op de Hors maar liefst twee botten van prehistorische landzoogdieren aan. Eén ervan was wel heel bijzonder: de atlas van een wolharige mammoet! De ander was het scheenbeen van een paard.

Atlas

De atlas zit aan de top van de wervelkolom. Samen met de zogenaamde draaier zorgt de atlas ervoor dat het hoofd alle kanten op kan bewegen. Bij zo’n groot dier als een wolharige mammoet heeft de atlas een aanzienlijk formaat. Het bot dat Erik vond is 30 cm breed. Het is een bijzondere vondst; enige tijd geleden werd er een vergelijkbaar bot op de tweede Maasvlakte gevonden, maar op Texel is zoiets niet eerder aangetroffen. De conservatoren van Ecomare waren dan ook onder de indruk van het fraaie bot.

Fossiel bot

De gevonden atlas is vermoedelijk afkomstig uit het Pleistoceen, zo’n 130.000 jaar geleden. Op de plek waar nu de Noordzee ligt, lag toen een uitgestrekte grasvlakte, de mammoetsteppe. Allerlei grote landzoogdieren liepen er rond. Reuzenherten, wilde paarden, wolharige neushoorns, wolharige mammoeten, holenberen. De harde delen van deze dieren liggen nu op de bodem van de zee en spoelen soms aan.

Conserveren

Om het bot te conserveren, zal Erik hem eerst een maand in zoet water laten liggen. Dan trekt het zout eruit. Daarna smeert hij hem in met verdunde houtlijm. Inmiddels kent Erik de procedure; hij is ervaren!