Onze bejaarde grijze zeehond Fokje is overleden. Fokje maakte sinds 1992 deel uit van de vaste groep grijze zeehonden bij Ecomare. Ze is 29 jaar oud geworden, een respectabele leeftijd voor een zeehond. De laatste tijd had ze last van de nodige ouderdomsklachten. Fokje is een natuurlijke dood gestorven.

Blind

Fokje is in 1992 als blinde pup in de opvang gekomen. Vanwege haar handicap is ze bij Ecomare gebleven. Ondanks haar blindheid stond Fokje haar mannetje. Ze merkte het meteen als een dierverzorger nieuw was of de teugels niet zo strak hield. Daar probeerde ze dan direct van te profiteren, door haar kop in de emmer vis te steken en hem helemaal leeg te eten. Om dit te voorkomen, moesten de dierverzorgers tijdens het voeren de emmer voldoende hoog houden en zorgen dat Fokje in het water bleef.

Stevige dame

De meeste zeehonden bij Ecomare zijn selectief in wat ze aan voedsel accepteren. Fokjes groepsgenoot Annie bijvoorbeeld, haalt haar neus op voor kleine haringen. Soorten als inktvis, wijting of sprot worden niet door alle dieren gewaardeerd. Maar Fokje lustte en at alles! Ze is haar hele leven dan ook behoorlijk aan de maat geweest; ze woog zo’n 150 kilo.

Lekker eten

De dierverzorgers zijn eraan gewend dat zeehonden periodes hebben waarin ze weinig eten. In de paartijd en tijdens de verharing hebben ze vaak minder eetlust. Dat geldt voor alle dieren, maar het gold niet voor Fokje. Fokje at altijd, er ging zo’n 4 kilo vis per dag naar binnen. Naast haar eetlust zorgde ook haar nieuwsgierige karakter ervoor dat ze graag haar neus in de voeremmer stak. Wie weet wat je er nog in kon tegenkomen?

Overleden

Fokje kwakkelde de laatste maanden met haar gezondheid. Afgelopen weekend troffen de dierverzorgers haar ’s ochtends dood aan in het bassin. Toen ze haar eruit tilden, probeerde haar groepsgenoot Betty dat te verhinderen. Deze twee grijze zeehonden hadden een goede band met elkaar. Betty en Annie zijn nu samen overgebleven. We missen Fokje erg.