Het gaat heel goed met de jonge zeehonden Bolla en Hermann! Over Bolla heeft mijn collega José een maand geleden een weblog geschreven. Ze was toen net, als te vroeg geboren zeehondje, in de opvang gekomen. Vlak daarna is Hermann gevonden: ook een prematuurtje. Dat ze te vroeg geboren waren, konden we zien aan hun lange vacht.

Bolla half mei

Twee verschillende karakters

Bolla is een goede naam voor deze dame. Ze eet zich helemaal bol! Hermann is een stil, rustig mannetje. De eerste paar weken maakte Hermann zelfs helemaal geen geluid. Maar ze liggen naast elkaar in de opvang en Bolla weet haar stembanden goed te gebruiken. Ik kan mij voorstellen dat Hermann daardoor beïnvloed wordt. Inmiddels kan Hermann ook behoorlijk wat geluid maken als ik in de buurt kom.

Goede eters

Beide dieren wogen nog geen 8 kilo toen ze binnenkwamen. Ze kregen de eerste acht dagen zalmemulsie via een maagsonde, als vervanger voor de moedermelk die ze anders hadden gekregen. Daarna begonnen we voorzichtig met haring. Tot onze verbazing ging de eerste haring er al meteen makkelijk in! Vaak moeten we de jonge opvangzeehonden een handje helpen bij het doorslikken. Maar Bolla en Hermann hadden het meteen door.

Van vloeibaar naar vast

We voeren het aandeel hele haringen altijd langzaam op. De volledige overgang van vloeibaar naar vast voedsel duurt ongeveer een week. We gebruiken hiervoor een schema, maar dat is alleen een leidraad. We kijken vooral goed naar het dier: heeft hij trek, ziet de ontlasting er goed uit? Bij Bolla bleek het nodig om vaker kleine beetjes te geven. Zij heeft wat langer vijf keer per dag eten gekregen. Inmiddels eten beide zeehonden vier keer per dag en pakken ze de vissen zelf uit het water. Als ze 15 kilo wegen, en dat verwacht ik binnenkort, mogen ze naar een buitenverblijf.

Bolla en Hermann (boven in beeld) zijn allebei geadopteerd. Wanneer ze 30 kilo wegen mogen hun adoptanten ze vrijlaten. Ik schat in dat dat ergens in september zal zijn.