Begin april hebben wij drie gewone zeehonden van de dierentuin in Odensee, Denemarken overgenomen. Het was voor zowel de dieren als voor ons behoorlijk wennen. De zeehonden waren namelijk heel goed getraind, maar wij willen ze juist een beetje loslaten. Het lijkt erop dat ze daar nu de voordelen van beginnen te zien, maar dat heeft wel even geduurd.

Uit Denemarken

De drie ‘Deense’ zeehonden zijn een mannetje, Lodde, en twee vrouwtjes. De vrouwtjes heten Saelma en Sille. Zij zijn in 2005 in Odense Zoo geboren. Lodde is de jongste. Hij is in 2013 geboren. Odense Zoo wilde het verblijf van deze drie zeehonden verbouwen en gebruiken voor de zeeleeuwen. Wij konden ze een nieuw tehuis bieden in onze vaste groep gewone zeehonden.

Getraind

De eerste keer dat ik de drie ‘Denen’ ging voeren, was ik heel verbaasd. Ze gingen allerlei kunstjes uithalen waar ik niet om gevraagd had. Het bleek dat ze bij hun vorige verzorgers gewend waren om steeds opdrachten uit te voeren voor vis. Dat doen wij ook wel met onze dieren, maar veel minder en vrijblijvender. Af en toe vragen we ze iets te doen, om hun gezondheid te controleren, maar zeker niet de hele tijd.

Nuttige gedragingen

De drie Deense zeehonden hebben in Odense Zoo veel handige onderdelen uit de gezondheidstraining geleerd. Ze kunnen bijvoorbeeld op commando hun bek openen, zodat wij hun gebit kunnen controleren. Met een ander commando geven ze hun voorflipper aan, zodat we hun nagels kunnen knippen. Wij maken er graag gebruik van, omdat wij zo hun gezondheid kunnen controleren zonder dat het de dieren stress oplevert.

Losser stramien

De zeehonden hebben in Odense Zoo ook gedragingen geleerd die wij niet vaak van ze zullen vragen. Dan heb ik het bijvoorbeeld over het geven van ‘kusjes’ en het gooien met water. En zoals gezegd hoeven ze niet steeds een opdracht uit te voeren voor vis. Dat was in het begin wel wennen voor ze. Toen wij ze gingen voeren zonder iets van ze te vragen, raakten ze in de war. Ze gingen bijvoorbeeld uit zichzelf met hun neus tegen elkaar. Inmiddels zijn ze al meer gewend aan ons lossere stramien.

Eten uit het water

Nu zwemmen deze drie zeehonden nog in een eigen bassin, maar als ze bij onze groep gewone zeehonden zijn gevoegd, moeten ze met de andere meedoen. Dat betekent onder andere dat ze de vis uit het water moeten eten. Dat zijn wij zijn ze daarom nu aan het leren. Wij nemen bewust afstand en voeren vanaf de publiekskant. In het begin wisten ze niet wat ze daarmee aan moesten, omdat ze altijd uit de hand gevoerd werden. Maar inmiddels hebben ze door dat ze van ons wat losbandiger mogen zijn!