Walvisluizen! Ze zaten overal! Ik vond de beestjes op een dode bruinvis die bij paal 9 was aangespoeld. Dat is best bijzonder, want we vinden niet zo vaak bruinvissen met walvisluizen op het strand. Gelukkig waren deze diertjes al dood…

Walvisluizen op de huid van de bruinvis (foto Ecomare)

Kleine kreeftjes

Walvisluizen zijn kleine grijswitte kreeftjes en echte parasieten. De beestjes eten de huid, het vet en het bloed van de bruinvis. Ze komen af op zieke en verzwakte dieren. Gezonde bruinvissen zorgen er namelijk wel voor dat de plaaggeesten geen kans krijgen!

Bert laat de dode bruinvis zien (foto Ecomare)

Gewond

Deze bruinvis was dan ook duidelijk verzwakt. Hij was erg mager en had een wond aan de zijkant van zijn lichaam. Een makkelijke prooi voor de walvisluizen, dus. Toen ze als klein larfje in zee ronddreven konden ze zich gemakkelijk in de wond van de bruinvis nestelen. Daar groeiden ze uit tot luis.

Onderzoek

Maar waarom en hoe de bruinvis uiteindelijk gestorven is, weten we niet. Dat gaat de universiteit van Utrecht voor ons onderzoeken. Misschien kunnen zij ook vertellen hoe de bruinvis aan zijn wond gekomen is. Het dier is trouwens al weer de 49ste bruinvis die we dit jaar op het Texelse strand gevonden hebben.

Nieuws uit de opvang

Het wordt drukker in de opvang! Deze week hebben kort na elkaar 4 zeehonden opgevangen. Minke, Carla, Joep en Bea. Minke is erg ziek en we maken ons toch wel zorgen. We geven hem nu een aantal keer per dag kleine beetjes vis en houden hem goed in de gaten. Net als Carla heeft Minke een lelijke wond aan zijn flipper waar beiden medicijnen voor krijgen. Met Joep gaat het al een stuk beter. Hij ademt nog wel wat zwaar door de longwormen, maar eet al bijna zelf. Ook Bea knapt op. Hij heeft net als Joep longwormen en weegt 20 kilo, terwijl 30 tot 40 kilo normaal is. Met opvangzeehonden Jouri en Paula gaat het inmiddels erg goed.