Zeehonden hebben haar, veel haar zelfs. Hun hele lichaam, met uitzondering van hun achterflippers, is ermee bedekt. Dat verbaast veel van onze bezoekers omdat je dat nauwelijks ziet als de dieren nat zijn. Maar liggen ze droog op de kant, dan is het goed te zien. De haren in hun korte vacht staan heel dicht op elkaar, veel dichter dan bij bijvoorbeeld een hond of kat. Als ze droog zijn, blijken ze opeens verschillende kleuren te hebben. Dat zie je niet als ze nat zijn!

Filters vol haar

Ik hoef echt niet naar de kalender te kijken om te weten dat het verhaartijd is voor de grijze zeehonden. Dat zie ik aan de filters van hun bassin: die zitten vol haar! Onze grijze zeehonden zijn al een tijdje aan het verharen en dat is goed te zien. Het begint bij hun kop, gaat door bij de meest magere onderdelen, zoals zijflippers en staartje, en eindigt bij de vetste delen, hun flanken. De nieuwe, frisse vacht is goed te onderscheiden van de oude.

Verharen

Grijze en gewone zeehonden verharen niet in dezelfde periode. Grijze zeehonden in het wild kunnen al in december beginnen, waardoor je in maart de laatste zien verharen. Bij ons, waar de dieren geen jongen krijgen en ook niet paren, begint het vaak in februari en loopt het door tot april.

Baren paren verharen

De draagtijd van een zeehond duurt in totaal 11 maanden, waarbij de eerste twee maanden een zogenaamde stille zwangerschap is. Na het baren en zogen gaan de zeehonden gelijk weer paren. Dat kost veel energie, van zowel het vrouwtje als het mannetje. Verharen kost ook veel energie. Om hun energie goed te verdelen, begint het verharen na het baren en paren. Dus zoals mijn collega het zo mooi zegt: “De volgorde is baren, paren en verharen!”

Zonnebaden met een reden

Jonge zeehonden verharen in het algemeen eerder dan volwassen dieren. De meeste volwassen vrouwtjes verharen eerder dan de volwassen mannetjes. En gezonde dieren eerder dan zwakke dieren. Zeehonden vinden het prettig om tijdens het verharen veel in de zon te liggen. Omdat hun lichaam dan snel opwarmt, kunnen ze actief hun bloed naar hun huid pompen. Dit helpt de haarfollikels hun werk te doen, namelijk het oude haar loslaten en het nieuwe haar laten groeien.

Als je nu naar onze grijze zeehonden kijkt, zie je allerlei kleurvariaties: van bruin tot grijs en zelfs nagenoeg wit!