Eendenkooien waren van oorsprong nou niet echt plekken waar wilde eenden een lang leven beschoren waren. Ze dienden tenslotte voor het vangen van eenden voor consumptie. Een paar tamme eenden, die de wilde soortgenoten moesten lokken, leefden er permanent, maar de wilde gingen de pan in. Tegenwoordig zijn het echter prachtige natuurgebiedjes, waar wij onze eendjes uit de opvang graag naartoe brengen!

Foto Kees Jaap Harting

Natuurlijke omgeving

Op Texel zijn een aantal eendenkooien die worden beheerd door Natuurmonumenten of Staatsbosbeheer. Naar één ervan, de Eendenkooi Van Spang, hebben wij al een aantal keer eendjes gebracht. Deze eendenkooi is in de zomer op zaterdag toegankelijk voor bezoekers en het jaarrond komt er elke dag een vrijwilliger kijken en de aanwezige eenden voeren. Dankzij de schermen langs de waterpartijen, een vast onderdeel van een eendenkooi, zien de eenden de mensen niet. Zo’n natuurlijke omgeving kunnen wij in onze opvang niet bieden.

Opgroeien in de opvang

In het voorjaar krijgen we regelmatig eendenpullen in de opvang. Meestal gaat het om jongen die gescheiden zijn geraakt van de moeder. Als ze heel klein zijn houden we ze binnen, later kunnen ze naar een buitenverblijf. Wij vormen er groepjes van, omdat dit hun natuurlijke behoefte is. Eenden zijn makkelijke gasten in de opvang. Ze eten zelfstandig en groeien goed op het speciale watervogelvoer. De opvang is alleen wel een heel kunstmatige omgeving, dus hoe sneller ze richting een natuurlijkere plek kunnen, hoe beter.

Naar de eendenkooi

We hebben onlangs weer een paar eenden naar de Eendenkooi Van Spang gebracht. Ze zijn nog net te jong om zich helemaal zelfstandig te redden, maar groot genoeg om verder op te groeien binnen de beschermde omgeving van de eendenkooi. Ze zijn er eerst in het zogenaamde makhok geplaatst om te wennen. Ze worden daar gevoerd door de vrijwilligers van Natuurmonumenten. Zodra ze gewend (mak) zijn, mogen ze op de plas; een prachtige plek voor ze om volwassen te worden! Op een gegeven moment zullen ze zelf besluiten te vertrekken, getriggerd door hun instinct en overvliegende soortgenoten.

Onderzoek

De wilde eend is een algemene soort, maar dat zegt niet dat het er goed mee gaat. De populatie neemt helaas af. Dat merk je niet zo snel bij zo’n veelvoorkomende soort. Vorig jaar was door Vogelbescherming en SOVON uitgeroepen tot ‘Het jaar van de wilde eend’. Er is toen extra onderzoek gedaan naar de soort. Ze ontdekten onder andere dat van de pullen maar een op de vijf daadwerkelijk uitvliegt, terwijl dat bij de krakeend een op de drie is. Ook werd duidelijk dat eenden het in agrarisch gebied moeilijk hebben. Waterrijke natuurgebieden zijn daarom extra belangrijk. Gelukkig hebben we daar veel van op Texel!