Het is druk in de zeehondenopvang op het moment! De winter is het geboorteseizoen van de grijze zeehonden en dan zijn er altijd wel een paar die in de problemen komen. Ondertussen komen er ook nog gewone zeehonden binnen. Deze laatste zijn vaak behoorlijk ziek. De gewone zeehonden zijn allemaal jonge dieren die afgelopen zomer geboren zijn. Eén ervan was een goede bekende van ons: voormalig opvangzeehond Malaika is opnieuw in de opvang beland.

Met zender naar zee

Afgelopen jaar hebben we vijf zeehonden met een zender terug naar zee gebracht. Zij deden mee aan onderzoek van zeehondenonderzoeker Sophie Brasseur. Gewone zeehond Malaika, die als pup eind juni in de opvang was gekomen, was een van de zeehonden die we dankzij zo’n zender konden volgen. Eind augustus plonsde ze in de golven, met de zender op haar nekharen geplakt.

Positieve berichten

Tot in december ontving Sophie geregeld gegevens van Malaika’s zender. We zagen dat ze uitgebreid rondzwom in de Wadden- en Noordzee en haar omgeving verkende. Ze zwom langs de kusten van bijna alle Waddeneilanden en was lange tijd ver op de Noordzee te vinden. Op een gegeven moment leek ze een goede visplek gevonden te hebben, waar ze steeds naartoe terugkeerde. Alles leek dus prima te gaan met Malaika in zee.

Gevonden

Half december ontdekten strandwandelaars Malaika op het strand van Schoorl. Dat is op zich niet ons opvanggebied; wij vangen alleen dieren van Texel op. Maar omdat Malaika eerder bij ons opgevangen was geweest en onderzoeker Sophie Brasseur ook op Texel woont, hebben we in overleg besloten dat Malaika naar Texel kwam. Ze bleek een longworminfectie te hebben en een aantal wondjes. Voor Sophie was het een geluk bij een ongeluk, want zij kon de zender veiligstellen en zo alle gegevens die erin zijn opgeslagen eruit halen.

Tweede kans

Inmiddels is Malaika weer goed hersteld en zwemt ze in het diepe ronde bassin met de ramen onder water. Samen met soortgenoot Olly mag ze daar verder aansterken, tot ze weer teruggaat naar zee. Ze krijgt niet opnieuw een zender mee, dus we kunnen haar dan niet meer volgen. Ze blijft wel altijd herkenbaar, want al onze zeehonden krijgen een onderhuidse chip en een flippermerk als ze teruggaan naar zee. We hopen haar echter niet meer terug te zien. Geen nieuws is goed nieuws! Voorlopig genieten we nog even van haar capriolen in het bassin.