Een pup van de gewone zeehonden met lange witte haren: dat komt alleen voor bij te vroeg geboren dieren. De pup die op 17 mei aan de Waddenzeekant op het strand lag, was dan ook duidelijk een prematuurtje. Het ziet er wel schattig uit, die pluizige vacht.

Licht

Het was geen zwaargewicht dat we in de transportkist moesten tillen. Het zeehondje woog maar 7,8 kilo. Het bleek een vrouwtje te zijn, maar we hebben even gewacht met een naam te geven. Eerst maar eens kijken of ze het zou redden. Het komt namelijk nogal nauw bij prematuren.

Warm blijven

De verblijven in de quarantaine hebben vloerverwarming. We willen dat de dieren die hier liggen zo min mogelijk energie verspillen aan zichzelf warm houden. Deze pup hebben we de eerste dagen zelfs nog een extra warmtebron gegeven in de vorm van een warmtelamp. Ze mag voorlopig ook niet teveel in het water. We laten haar twee keer per dag kort zwemmen in lauwwarm water. Omdat een prematuur zo kwetsbaar is, droogden we haar het begin zelfs af. Bij een ‘gewone’ pup is zoiets niet nodig.

Zalmemulsie

Een zeehondenpup drinkt normaal gesproken zo’n vier weken vette melk bij de moeder. Voorheen gaven we de jonge pups vervangende melk, gemaakt van poeder. Tegenwoordig gebruiken we zalmemulsie. Dat is een vloeibaar voedingsmiddel van zalm, dat ook enorm vet is en waar jonge zeehonden het in de opvang goed op doen. Bij een collega-opvangcentrum zijn ze er een aantal jaar geleden mee gestart en waren ze er enthousiast over. Wij hebben vorig jaar een proef gedaan en gekeken hoe de groei van de pups verloopt met zalmemulsie en met melkvervanger. Ook wij hadden positieve resultaten met zalmemulsie, vandaar dat we hierop zijn overgegaan.

Kleine beetjes

Het zeehondje kreeg in het begin vijf keer per dag 200 ml zalmemulsie en een keer vocht. We hebben de hoeveelheden langzaam opgevoerd. Na twee weken hebben we een deel van de zalmemulsie-voedingen vervangen door vis. Heel voorzichtig bouwen we de zalmemulsie af.

Uitvallende haren

Inmiddels is het zeehondje haar lange haren aan het verliezen. We bewaren ze om te laten zien aan bezoekers, bijvoorbeeld tijdens het familieprogramma Zeehond. De haren op haar kop vielen het eerst uit. Toen had ze een kop met kort haar en een lijf vol lange haren; een vreemd gezicht! Het zeehondje heeft ondertussen ook een naam gekregen: Bolla. Ze is namelijk geadopteerd door Landal Sluftervallei en daar hebben ze een mascotte die Bollo heet.