Bij de ene dierverzorger reageren de dieren heel anders dan bij de andere! Je zou denken dat als je precies hetzelfde doet als je collega’s, de dieren dan ook hetzelfde gedrag vertonen. Toch zitten er kleine verschillen in hoe wij de voerpresentatie doen en dat voelen onze zeehonden feilloos aan. Ze weten niet hoe wij heten, maar ze zijn slim en ze kunnen ons goed uit elkaar houden. Zo gedraagt Antonius zich vaak keurig tijdens de voerpresentaties. Maar als ik het doe, is hij een lastige puber! Hoe weet hij dat nou?!

Blauwe shirts

Sowieso herkennen zowel de zeehonden als de bruinvissen de dierverzorgers aan onze ‘Ecomare blauwe’ shirt of jas. Dat geldt natuurlijk niet voor de blinde dieren, maar de dieren die wel goed kunnen zien volgen ons op de voet zodra we in hun blikveld komen. Ga ik naar de onderwaterramen van het bruinvissenbassin, dan hebben bruinvissen Michael en Dennis dat snel in de gaten. Ze zwemmen gauw naar me toe en gaan vaak rondjes draaien voor aandacht. Prachtig toch? Trouwens, als bezoekers ook een ‘Ecomare blauwe’ jas of shirt dragen, komen de bruinvissen ook vaker bij het raam spelen.

Gedrag tijdens het voeren

Ik ben opgeleid als marien bioloog. Toen ik bij Ecomare kwam werken, had ik al wat ervaring met het verzorgen van zeedieren, maar niet met zeehonden en bruinvissen. Hoe ik voor deze dieren moet zorgen, heb ik van mijn collega’s geleerd. De meeste van mijn collega’s hebben een dierverzorgersopleiding. Veel van hen hebben daarnaast nog gespecialiseerde cursussen gevolgd, zoals hondentrainingen. Het klinkt misschien gek, maar kennis over het trainen van honden kan toegepast worden op zeehonden.

Grijze zeehonden

De gewone zeehonden voeren we zowel in het water als op het strandje, maar dat willen we niet bij de grijze zeehonden. Dat komt omdat het flinke dieren zijn en als ze opdringerig zijn, kan dat nogal bedreigend overkomen. In het begin vond Fokje dat zij bij mij juist wel op het droge mocht tijdens het voeren. Inmiddels heb ik haar geleerd dat ook ik dat geen goed plan vind.

Apart geval: Antonius

De jonge zeehond Antonius is enthousiast en wil graag een extra visje, als het even kan. Hij hoort te wachten tot hij een vis aangeboden krijgt, maar bij mij ligt hij praktisch op mijn voeten tijdens het voeren. Wil ik bijvoorbeeld Daan een vis geven, struikel ik bijna over Antonius. Gelukkig ben ik niet de enige dierverzorger die dit probleem heeft. Grappig genoeg vinden sommige collega’s Antonius rustig en Daan juist druk. Zo zie je maar weer!

Lichaamstaal

Onze dieren zijn heel goed in het ‘lezen’ van lichaamstaal, zeker de slimme bruinvissen. Wij moeten heel duidelijk bewegen, bijvoorbeeld als we klaar zijn met voeren, anders blijven ze wachten tot ze weer iets krijgen. Als je het goed doet, merk je dat aan hun reacties: dat geeft mij dan weer een goed gevoel!