Jonge zeehonden, vooral de gewone, zien er superschattig uit. Een rond koppie, grote ronde ogen; je zou ze zó willen knuffelen. Maar het is niet voor niets dat wij ze altijd ‘de grootste roofdieren van Nederland’ noemen. Ook de kleintjes hebben een scherp gebit en kunnen gemeen uithalen. Ik kan er uit ervaring over meepraten!

Litteken

Opvangzeehond Hans heeft een blijvend litteken op mijn arm achtergelaten. Hans kwam vorig jaar maart in de opvang met een flinke longworminfectie. Omdat hij niet wilde eten, moesten wij hem onder dwang voeren. Toen ik dat op een ochtend deed en heel even niet goed oplette, wist hij zich los te wrikken en mij te bijten. En meteen flink ook: hij zat met zijn bovengebit vast in mijn arm, met beide hoektanden onder mijn huid. Dan schiet de adrenaline wel omhoog! Ik heb mijn arm weten te bevrijden en zelfs het voeren af kunnen maken. Maar daarna moest ik wel even gaan zitten.

Ontsteking

Wie gebeten wordt door een zeehond, moet meteen aan de antibiotica. Doe je dat niet, dan loop je grote kans op een heftige ontsteking, waardoor je alsnog antibiotica moet en het herstel veel langer duurt. Er bestaat zelfs een officiële term voor een vinger die ontstoken is na een zeehondenbeet: seal finger. Bij volkeren die zeehondenvlees eten, kan een snee met een mes waarmee het vlees wordt gesneden, ook tot zo’n ontsteking leiden.

Afstand houden

Het is niet uit kwaadaardigheid dat een zeehond bijt, maar uit zelfverdediging. Zo’n dier voelt zich bedreigd als wij te dichtbij komen. Daarom is het ook voor je eigen  veiligheid – en dat van je hond – belangrijk om flink afstand te houden als je een zeehond op het strand ziet liggen. Voor ons is dat niet altijd mogelijk: als wij een dier moeten vangen, onderzoeken of dwangvoederen, komen we vanzelfsprekend heel dichtbij. Door het dier te fixeren bij de nek, proberen we te voorkomen dat hij kan bijten. Gelukkig gaat het meestal goed!

Training

De zeehonden uit de vaste groep komen wel dichtbij ons. Dat is het resultaat van training. Ze kunnen vis uit de hand eten (handig als de meeuwen te vrijpostig worden) en wij kunnen ze vragen om hun lichaam te mogen controleren. Tijdens het voeren van de zeehonden laten we enkele gezondheidschecks zien. Soms hebben we een aparte trainingssessie, waarin we meer dingen oefenen. Dat zetten we dan op het activiteitenbord. Leuk om eens bij te komen kijken!