Een leerzame ervaring: op basis van een foto kun je niet makkelijk inschatten of een dier hulp nodig heeft! Vorige week belde de strandwacht over een gewone zeehond op het strand bij Paal 28. Op ons verzoek stuurden ze foto’s en beschreven ze hoe het dier erbij lag. Op de foto zag het zeehondje er best prima uit, maar toen we gingen kijken, zagen we dat ze heel klein en mager was. In de opvang bleek ze maar 6,6 kilo te wegen; véél te weinig.

Inschatten

We hebben het zeehondje Lucky genoemd. Als een zeehond bij ons binnenkomt, krijgt hij altijd ORS, een mengsel van vocht en mineralen. Dit dient om zijn vochtbalans op peil te brengen. Daarna krijgt het dier, afhankelijk van zijn leeftijd, vloeibaar eten of vis. Aan de ontlasting van de zeehond kunnen wij zien of hij nog moedermelk kreeg of al vis heeft gegeten. Komt er geen ontlasting, dan schatten wij zelf in waar het dier aan toe is. Ook dit vereist ervaring.

Zeven zeehonden

We hebben naast Lucky nog zes jonge gewone zeehonden in onze opvang. Bolla en Hermann kwamen als prematuurtjes binnen. De andere kwamen allemaal een paar weken later, in juli, binnen. Deze vijf waren al gespeend; Lucky dus ook. Waarschijnlijk hebben zij weinig tot geen vis weten te vangen en zijn ze daardoor verzwakt geraakt.

Hengelen

Omdat Lucky zo klein is, heeft ze de eerste dagen zalmemulsie gekregen via een slang in haar maag. Inmiddels heeft ze haar eerste hele haringen al op. We bouwen dit langzaam op om te voorkomen dat haar darmen van streek raken. Sommige opvangzeehonden eten al meteen zelfstandig, andere moeten eerst gestimuleerd worden. Dat laatste doen we door te hengelen. Dan hangen we een haring met een knijper aan een hengel en bewegen de vis door het water. Dit wakkert het jachtinstinct van de dieren aan, waardoor ze geprikkeld worden om de vis te pakken.

Fel of zachtaardig

Lucky was van het begin af aan behoorlijk fel. Zo klein als ze was, liet ze het duidelijk merken als ze ergens niet van gediend was. Bolla en Hermann, de twee dieren die als prematuur in de opvang kwamen, zijn veel makkelijker te hanteren. Deze twee zouden in de natuur nog moederzorg hebben gehad toen wij ze onder onze hoede kregen. Zulke heel jonge zeehonden zijn nog niet zo fel.

Windrichting

Toevallig stranden momenteel veel meer zeehonden langs andere kusten dan op Texel. Dat heeft mogelijk te maken met de windrichting. Als het hard waait vanuit het zuidwesten is er meer kans dat zwakke dieren die op de Razende Bol uitrusten op Texel stranden. Komt de wind vanuit het noorden of oosten, dan stranden deze dieren elders en worden ze bij de andere opvangcentra gemeld.