Er komt de laatste tijd regelmatig een bekende bij ons buurten als we de zeehonden voeren. Deze bekende is een zilvermeeuw die wij vorig jaar hebben opgevangen. Hij was toen sterk verzwakt en zou het zonder hulp niet gered hebben. En nu is het een gezonde tweedejaars meeuw! We weten dit zo precies, doordat wij hem geringd hebben voor we hem vrij lieten.

Geschiedenis bekend

De meeuw is bepaald niet schuw en daardoor konden we zijn ring aflezen. Met het ringnummer is zijn hele geschiedenis te achterhalen. Hij is op 27 september 2019 op het strand bij Paal 12 gevonden. In zijn ‘medisch dossier’ staat dat hij heel erg verzwakt was, waarschijnlijk was er niet veel hoop dat hij het zou redden. Hij bleek meer levenslust en wilskracht te hebben dan verwacht, want hij kwam er dus bovenop. Op 7 oktober hebben we hem vrijgelaten. Doordat we precies weten wie hij is, is deze meeuw voor mij wel een beetje speciaal. Dus soms krijgt hij – per ongeluk expres – een visje tijdens het voeren van de zeehonden.

Geringd

Vogels die bij ons zijn opgevangen, worden geringd voor we ze vrijlaten. We gebruiken hiervoor metalen ringen met een uniek nummer erop. Elke vogelsoort krijgt een eigen maat en type ring, want je kunt de poot van een zilvermeeuw natuurlijk niet vergelijken met die van een zangvogeltje. De relatief grote ring van een zilvermeeuw kan van een afstandje, met een verrekijker of telescoop, worden afgelezen.

Vogeltrekstation

De Nederlandse ringen staan allemaal geregistreerd bij het Vogeltrekstation. Daar worden ook alle gegevens per vogel bijgehouden, zoals de datum waarop hij geringd is, zijn maten en gewicht op dat moment en terugmeldingen met plaats en datum. Vorig jaar heb ik deze meeuw ook een aantal keer bij Ecomare gezien en teruggemeld. Die gegevens kon ik dus allemaal terugzien in de database van het Vogeltrekstation. Heel leuk!

Terugmeldingen

Het is ontzettend dankbaar om te ontdekken dat een voormalig opvangdier het goed doet in de natuur. Meestal hoor je er niks meer van, maar soms krijgen we een terugmelding of zien we zo’n dier zelf terug, zoals deze meeuw. We hebben wel eens een melding gekregen van een jan-van-gent die wij als jong hadden opgevangen. Acht jaar later werd hij als broedvogel in een kolonie in Engeland gezien!

Opvangzeehonden

Zeehonden merken we ook voor we uitzetten. Ze krijgen een gekleurd flippermerk en onderhuids een chip. Heel soms krijgen we een melding van een zeehond met flippermerk, maar dan weten we niet welk dier het is. Aflezen van het merk of de chip kan alleen als het dier opnieuw opgevangen wordt of dood is. Dat gebeurt (gelukkig) maar zelden. Het eerste halfjaar van 2020 zwom de voormalige opvangzeehond Snow White met een zender in zee. Dankzij de zender weten we precies hoe het hem in die periode verging. Inmiddels is hij de zender verloren.