In de opvang zorgen we op het moment voor acht zeehonden. Het zijn vijf gewone zeehonden en drie grijze. De grijze zijn deze winter geboren. Wel is er een duidelijk leeftijdsverschil. Dit is makkelijk te zien: een is prachtig donker met een korte vacht, terwijl de andere twee hun geboortevacht nog hebben.

Witte haren

De eerste twee die in de opvang kwamen, Ziv en Meine, waren echt pasgeboren. Ziv had zelfs nog een stuk navelstreng! Beide pups hadden lange, witte haren. Deze geboortevacht beschermt de pups de eerste weken tegen de kou. Handig, want grijze zeehonden worden in de winter geboren. De derde was zijn geboortevacht al kwijt. Daaraan konden we zien dat hij niet meer afhankelijk was van moedermelk.

In plaats van melk

Grijze zeehonden drinken zo’n 3 weken melk bij de moeder. Heel jonge pups kunnen we niet meteen vissen gaan voeren. Dat kan hun verteringsstelsel nog niet aan. Gelukkig hebben we een goed alternatief voor de moddervette zeehondenmelk: zalmpap. Dit is vloeibaar en minstens zo vet als zeehondenmelk. Het wordt gemaakt van restanten van de zalmverwerkende industrie. Het bevat alle voedingsstoffen die een jonge zeehond in de eerste periode van zijn leven nodig heeft.

Overstappen op vis

Zalmpap geven we via een sonde. Daarvoor moeten we de zeehond fixeren en een slang in zijn bek stoppen; vervelend voor het dier en veel werk voor ons. Het is dan ook in ons beider belang dat ze zo snel mogelijk zelf gaan eten. We beginnen daarom na 8 dagen de zalmpapvoedingen af te wisselen met hele vissen. Ook deze moeten we eerst nog onder dwang in de bek van de zeehond stoppen, maar ze leren snel. Zeker de grijze zeehonden!

Kom je kijken?

Ziv en Meine zijn door de ramen van de quarantaine te bekijken. Ook als wij ze voeren, kun je dat zien. Dit gebeurt een paar keer per dag, dus je hebt goede kans het mee te maken. Kom je kijken, deze kerstvakantie?