Het is voor onze bezoekers interessant om te zien hoe wij een zeehond ‘stoppen’, maar liever doen wij het niet. Onder stoppen verstaan wij het onder dwang voeren van vissen. Op het moment dat ik dit schrijf, moeten we dat nog met Dribbel doen. Alle andere opvangzeehonden eten zelf. Dat is veel fijner voor hen en veel makkelijker voor ons!
Weigeren te eten
We hebben nu alleen jonge gewone zeehonden in de opvang. Dit zijn dieren die afgelopen juni of juli zijn geboren. Een gewone zeehond die na augustus in de opvang belandt, moet al zelf vis hebben gevangen. De zoogtijd duurt namelijk maar zo’n 3-4 weken. We kunnen het trouwens ook aan hun ontlasting zien of ze al vis hebben gegeten. Toch gebeurt het geregeld dat een zeehond in de opvang niet zelf wil eten. Terwijl hij al wel vis heeft gevangen in zee. In zo’n geval zit er niks anders op dan het dier te ‘stoppen’.
Voeren onder dwang
Voor een verzwakt en vermagerd dier is eten natuurlijk juist heel belangrijk. Hoe moet je anders op krachten komen en aansterken? Het liefst hebben we dat zo’n dier zelf eet. Doet hij dat niet, dan duwen we de vis achterin zijn keel, zodat hij wel moet slikken. We gaan dan in het begin boven het dier zitten en klemmen hem tussen onze knieën vast. Later gaat het meestal wat makkelijker, omdat het dier eraan gewend raakt. Het stoppen is effectief, maar niet prettig voor het dier en intensief voor ons.
Stimuleren
Om de periode dat we een zeehond moeten stoppen zo kort mogelijk te houden, proberen we hem ondertussen steeds te stimuleren om zelf te gaan eten. We zorgen dat er ook vis in het water ligt en we hengelen. We maken dan een vis met een knijper vast aan de hengel. Als de zeehond de vis grijpt, trekt hij hem vanzelf van de knijper. Ook als de zeehond alleen speelt met de vis, is het al een goed begin. Hij krijgt dan vanzelf weer de smaak te pakken.
Stoppen met stoppen
Eén van onze opvangzeehonden is Pikachu. Dit is een voorbeeld van een zeehond waarvoor we alles uit de kast hebben moeten halen om hem zelf te laten eten. Hij was gewond aan zijn achterflipper toen hij bij ons kwam en had er waarschijnlijk behoorlijk pijn aan. We hebben hem wel 17 dagen moeten stoppen voor hij zelf ging eten. Dat zou je niet zeggen als je hem nu de vissen naar binnen ziet schrokken vanuit het water! Ik hoop dat bij Dribbel de knop ook binnenkort weer omgaat. Dan kunnen wij stoppen met stoppen.