Een melding van een zeehond, dat gebeurt regelmatig. Maar een melding van een klemzittende zeehond, dat was nieuw. Zo’n telefoontje kregen we onlangs. Meestal gaan we er in ons eentje op af, maar in dit geval gingen Jarco en ik samen. Want we verwachtten dat het een stuk ingewikkelder zou kunnen worden dan gewoon een zeehond van het strand halen.

Knorretje zat klem op de strekdam (foto Ecomare)

Tussen de basaltblokken

De zeehond was in een diep gat tussen de basaltblokken op de strekdam bij de vuurtoren gevallen. Een wandelaar was hem toevallig tegengekomen. Een geluk bij een ongeluk, want het dier kon er onmogelijk zelf uitkomen. Hij zou wel in een aangrenzend, nog dieper gat kunnen vallen. Daar waren we bang voor, want daar zou hij helemaal lastig uit te halen zijn. Vandaar dat Jarco en ik eerst de doorgang naar dat gat geblokkeerd hebben, voordat we verder actie gingen ondernemen.

Opgetild

De zeehond moest uit het gat getild worden, maar we wilden natuurlijk niet gebeten worden! Om dat te voorkomen deden we een handdoek over zijn hoofd. Aan zijn flippers hebben we hem vervolgens omhoog getrokken. Gelukkig woog hij niet zoveel. We waren blij toen het dier veilig in de kist zat. Onze reddingsactie was zeer voorspoedig verlopen en daar waren we best trots op!

Meenemen of meteen loslaten

Tevoren hadden we samen doorgesproken dat we de zeehond direct weer vrij zouden laten als hij mooi op gewicht en niet gewond zou zijn. Met een zeehond die per ongeluk klem is komen te zitten hoeft ten slotte niet persé iets aan de hand te zijn. We vonden hem echter behoorlijk mager en hij had zich bij zijn worstelingen om vrij te komen ook iets verwond. Vandaar dat we hem meenamen naar Ecomare.

Knorretje

Eenmaal bij Ecomare hebben we de zeehond gewogen en is hij onderzocht door de dierenarts. Hij had flink ondergewicht: hij woog maar 15,8 kg. Bovendien had hij een beschadigd verhemelte en een longworminfectie. We hebben hem Knorretje genoemd. Enerzijds omdat we net een Tijgertje in de opvang hadden gekregen en anderzijds omdat hij nogal hoorbaar ademde. Gelukkig is dat inmiddels voorbij.

Het gaat goed

Knorretje heeft antibiotica gekregen en medicijnen tegen de longwormen. Inmiddels is de plek op zijn verhemelte aan het helen en is hij de wormen kwijt. Hij eet goed en kan nu verder aansterken. Hij verblijft nog binnen in de quarantaine. Over een tijdje, als hij wat sterker is geworden, verplaatsen we hem naar een buitenbassin.

Nieuws uit de opvang

Onlangs konden we weer vijf zeehonden vrijlaten. Er zitten er nu nog vijf in de opvang; allemaal jonge gewone zeehonden.