Vijftien jaar was ik toen ik in 1996 als stagiaire Ecomare binnenstapte. Net begonnen aan de opleiding dierverzorging, net op kamers, elke maandag en vrijdag uren in de trein van Texel naar Barneveld. Wat een belevingen, voor het verlegen meisje dat ik was. Drieëntwintig jaar verder, ben ik aan toe aan iets anders. Deze week neem ik afscheid van een hele leuke, maar ook ontzettend spannende tijd.

Van stage naar baantje

Op Ecomare werd ik hartelijk ontvangen. Ik kreeg alle ruimte om rustig te landen. Altijd was mijn familie hier welkom en altijd was er wel iemand die je wilde helpen. Uit de stage vloeide weekend- en vakantiewerk voort en niet veel later een klein contract. Toentertijd keek ik op tegen de mannen van de afdeling dierverzorging – ja, het waren alleen maar mannen. Het meest bewonderde ik Henk Brugge, toen hoofd van de afdeling. Regelmatig sta ik stil bij zijn overlijden en valt er een traan. Wat had ik graag, op deze leeftijd en met deze ervaringen, nog eens met hem willen praten. Het verlies is groot.

Training als wisselwerking

Door de komst van de bruinvissen in 2012 ontdekte ik dat ik interesse had in het trainen van dieren. Nog niet eens zozeer het trainen zelf trok mij aan, maar vooral de wisselwerking die er is tussen het dier en zijn trainer. Ik was heel blij dat ik deels een opleiding kynologisch gedragstherapeut mocht gaan volgen. Een opleiding gericht op probleemgedrag. Waardoor ontstaat het, wat is de aanleiding en hoe kun je het oplossen.

Een nieuwe uitdaging

Onder andere die opleiding heeft mij doen besluiten te stoppen met mijn werkzaamheden op Ecomare. Het is tijd voor een nieuwe uitdaging. Heel graag ga ik mij richten op mijn opleidingen en zo een start maken om voor mezelf te beginnen. Les geven aan hondeneigenaren. Helpen met het aanleren van de basis, maar ook helpen met oplossen van probleemgedrag dat de hond mogelijk vertoont.

Erg dankbaar

Ik ben enorm dankbaar voor alles wat ik op Ecomare heb mogen leren. Niet alleen op werkgebied maar ook heel veel op persoonlijk vlak. Ik ben dankbaar voor de herinneringen die ik hier met mijn collega’s heb gemaakt en die we levenslang bij ons zullen dragen. Een onbeschrijfelijk mooie periode.