Begin december bracht de bemanning van de TX36 iets bijzonders naar Ecomare: een heremietkreeft in een wulkschelp met daarop een mantelanemoon. Deze combinatie is voor beide dieren profijtelijk. Een mooi voorbeeld van samenwerking!

Een bedekte schelp

De heremietkreeft is niet de gewone oranjerode soort die we vaker op het strand aantreffen, maar Pagurus prideauxi. De Nederlandse naam van deze bruinrode soort luidt bedekte heremietkreeft. Deze soort heremietkreeft is zeldzaam in ons deel van de Noordzee. Het woord bedekte in zijn naam verwijst naar de mantelanemoon die over zijn schelp gedrapeerd ligt.

De mantel eet mee

De mantelanemoon, Adamsia carciniopados, heeft fraaie vlekjes. Hij ligt uitgespreid over de schelp, met de opening naar beneden. Zo kan hij optimaal profiteren van de stukjes voedsel die de heremietkreeft morst tijdens het eten. De kreeft heeft ook voordeel van de anemoon. Deze kan de schelp versterken en uitbreiden met chitine, een hoornachtig materiaal dat de voet afscheidt.

Te zien

De heremietkreeft met de mantelanemoon op zijn schelp is te zien in een van de kleine wandaquaria in het Zeeaquarium van Ecomare. De heremietkreeft eet daar stukjes vis, de anemoon eet de restjes.

Altijd samen

De combinatie van deze twee diersoorten is gebruikelijk. Ze komen in de Noordzee voor en langs de kusten van Zuidwest-Europa en de Middellandse zee. Plaatselijk zijn ze algemeen, maar in de zuidelijke Noordzee zijn ze een zeldzaamheid. De TX36 heeft het koppel voor de Engelse kust opgevist.