Het bassin van onze bruinvissen Michael en Dennis is opgeknapt en ziet er weer prachtig uit. De twee kleine walvissen zwommen zes weken in een ander bassin en zijn nu weer terug in hun eigen verblijf. Het betekende een paar verhuizingen; dat heeft altijd wel een hoop voeten in aarde!

Tijdelijk verblijf

De bruinvissen zwommen tijdelijk in het bassin met de glazen wand. Dat is vele malen kleiner dan hun eigen verblijf, maar ze hebben zich gelukkig goed gehouden. Ik was wel blij toen ze weer terug konden en weer lekker de diepte in konden duiken. Maar bruinvissen zijn echt enorme eigenheimers: ze leken zelf helemaal niet blij in eerste instantie. Ze moeten altijd eerst wennen bij elke verandering, zelfs als de verandering betekent dat ze teruggaan naar hun eigen bassin!

Van slag

We verhuizen de bruinvissen altijd liggend op een speciale brancard. Die is van badstof en heeft twee gaten waar de vinnen doorheen kunnen steken. Omdat we ze toch uit het water hadden, hebben we ze gelijk gewogen en gemeten en ter controle bloed geprikt. Daarna hebben we ze in hun ‘eigen’ bassin geplaatst. Op dat moment was het bijna tijd voor de voerpresentatie. Normaal gesproken vragen we ze dan allerlei handelingen uit te voeren, maar dat hebben we nu maar niet gedaan. Het was al heel wat dat ze af en toe een visje kwamen halen, want hun hoofd stond er nog helemaal niet naar. Onze bezoekers konden zich dat gelukkig goed voorstellen.

Zeehonden ook terug

In het bassin met de glazen wand zwemmen meestal onze drie adoptiezeehonden Rob, Rianne en Karien. In de periode dat het bruinvissenbassin werd opgeknapt, zwommen zij bij de andere gewone zeehonden in het grote bassin. Ook zij moesten nu dus terugverhuisd worden! Om ze te vangen hebben we het grote bassin eerst helemaal leeg laten lopen. Vervolgens moesten we de drie zeehonden in kisten zien te krijgen. Daar zijn wij inmiddels heel bedreven in; we scheiden ze een voor een van de groep en zorgen dat de enige uitweg de kist is. Dan bobberen ze er zelf in en hoeven we hem alleen af te sluiten.

Kraantje

Een volwassen zeehond in een houten kist met metalen afsluitrekken, dat weegt nogal wat! Gelukkig hebben we een kraantje voor dit werk. Daarmee tillen we de kisten uit het bassin. Het verdere transport over het terras gaat per handkar. Het levert altijd een hoop bekijks op, zo’n operatie!

Allemaal weer thuis

Ook de adoptiezeehonden moesten even wennen, vooral Rob. Maar nu iedereen een tijdje op zijn plek zit zijn ze allemaal weer gewend, ook de bruinvissen. Tijdens de presentatie kunnen we weer alle gedragingen laten zien en vertellen over onze mooie dieren!