Wij trainen al jaren met onze zeehonden. Dit zijn met name gezondheidstrainingen. Toen wij onlangs zelf een training volgden, bij een expert in diergedrag, kregen we toch een hoop nieuwe inzichten. Bijvoorbeeld dat we elke keer dat we de dieren voeren, ze aan het trainen zijn. Als een zeehond ongewenst gedrag vertoont, zouden we hem niet moeten voeren. Dan beloon je dat gedrag namelijk. Dit klinkt eenvoudiger dan het is!

Voerpresentaties

Alle bezoekers van Ecomare weten dat om 11 en 15.30 uur de zeehonden worden gevoerd met een presentatie. Terwijl we zorgen dat elk dier zijn portie krijgt, vertellen we uitgebreid over de dieren en over zeehonden in de natuur. Tegelijkertijd moeten we zien te voorkomen dat de meeuwen er met de vis vandoor gaan. We moeten onze aandacht dus over allerlei factoren verdelen. Dan is goed reageren op (ongewenst) gedrag van de dieren erg lastig.

Ongewenst gedrag

Met ongewenst gedrag bedoelen we bijvoorbeeld het brullen wat onze zeehond Rob vroeger steeds deed. Hij had dat geleerd in zijn jeugd, toen hij in een film speelde. Daarna werkte dit ‘trucje’ steeds weer: mensen reageerden op hem als hij brulde. Dat stimuleerde hem om het te blijven doen. Wij hebben dit omgebogen naar brullen op commando. Als hij zomaar brult, krijgt hij niks. Leggen wij een hand achter ons oor, dan weet hij dat dat betekent: “Brul eens, Rob”. Als hij dan brult, wordt hij juist wél beloond.

Voeren is belonen

Tijdens de voerpresentaties kan goed reageren op het gedrag van de dieren lastig zijn. Hierdoor kunnen verkeerde gedragingen worden beloond. Vooral in het voorjaar, als de meeuwen heel opdringerig zijn, hebben we al onze aandacht nodig voor praten en opletten op de meeuwen. Krijgt een zeehond een vis op het moment dat hij ongewenst gedrag vertoont,  dan werkt dat verwarrend voor hem. Zeker als we dat gedrag op een ander moment juist niet belonen, om het af te leren.

Andere manier

Om bovenstaande situaties te voorkomen, hebben we twee oplossingen bedacht. Zijn we met voldoende mensen hebben we tijd, dan doen we de voerpresentatie met zijn tweeën. Terwijl de ene dierverzorger vertelt, voert de ander. Die laatste heeft dan alle aandacht voor de dieren. Kan dit niet, dan zullen we het praten en voeren soms splitsen. Dat houdt in dat we eerst over de dieren vertellen en dan later, zonder te praten, gaan voeren. Het is misschien even wennen, maar nu weet je waarom we het zo doen!