Je zou het niet verwachten in november, maar toch hebben we de laatste tijd een aantal pasgeboren dieren in de Vogelopvang gekregen. Het begon al met de egel die bij ons opeens beviel van een heel nest egeltjes. Vervolgens kwam iemand een verlaten eendenpulletje brengen en nu hebben we een piepklein duifje. Heel apart.

Uit het ei

Het duifje is afkomstig uit de kinderboerderij van Den Burg. Daar was de moederduif verstoord geraakt terwijl één ei net was uitgekomen en het andere op uitkomen stond. Daarop heeft de kinderboerderij ons gebeld of wij de duif en het ei konden ophalen. Zowel het jonge vogeltje als het ei waren al flink afgekoeld, dus we hebben ze meteen onder een warmtelamp gelegd. Van het ei verwachtten we niet veel meer. Toen we de volgende dag ontdekten dat hij toch was uitgekomen, waren we dan ook heel verbaasd. Helaas is dit jong alsnog overleden.

Intensieve zorg

Het duifje dat als eerste uit het ei was gekropen, leeft nog wel. Zo’n jong vogeltje moet vaak – en heel kleine porties – eten, dus het is wel een handenbindertje. Hij krijgt zeven keer per dag met een injectiespuitje en een kropnaald te eten. We nemen hem dan ook om de beurt mee naar huis. Dan hoeft de dierverzorger van dienst niet naar Ecomare om hem ’s avonds te voeren. Ik woon in Den Helder, dus mijn huis krijgt hij niet te zien. Gelukkig mag ik hem vaak genoeg op het werk verzorgen. Als hij groot en sterk genoeg is, gaat hij weer terug naar de kinderboerderij.

Klein geel eendje

Voor de Nederlandse vogels is de herfst niet bepaald een logisch jaargetijde om jongen te krijgen. Dit geldt echter niet voor duiven, die broeden zo’n beetje het hele jaar door. Voor eenden is het wel echt een vreemde zaak als ze zo laat in de herfst nog met pullen rondzwemmen. Het eendenpulletje dat we laatst binnenkregen, was ook geen wilde eend. Hij was schattig geel, een teken dat het om een tamme eend ging. Wij hebben hem overgedragen aan een schapenboerderij waar ze meerdere tamme eenden hebben.

Grijze zeehonden

Terwijl er bijna geen dieren zijn die in de winter een jong krijgen, is dat voor grijze zeehonden juist hét geboorteseizoen. Meestal komt de eerste grijze zeehondenpup ergens tussen december en februari in de opvang. Momenteel zorgen we voor vier jonge gewone zeehonden en een grijze van bijna een jaar. Deze laatste, Yara, zit al in de derde fase en gaat binnenkort terug naar zee. De andere vier zullen nog wat langer nodig hebben voor ze zover zijn.