Op vrijdag 6 januari kregen we een melding van een jonge zeehond op het strand bij de vuurtoren. Daar aangekomen bleek het een wel heel jong dier te zijn: hij had zijn lange witte geboortevacht nog! Grijze zeehonden worden met lange haren geboren en blijven tijdens de zoogperiode op het droge liggen. Na 3-4 weken laat de moeder het jong alleen. Dan verliest de pup zijn lange haren en gaat zelf op zoek naar eten.

Moeder kwijt

De pup, die Mees is genoemd, was nog afhankelijk van moedermelk. Hij lag vlak bij de waterkant en was daar duidelijk net uit gekropen. Hij was drijfnat! Omdat we vermoedden dat hij zijn moeder is kwijtgeraakt, is hij meegenomen naar de opvang.

Van zalmpap naar haring

Mees krijgt zalmpap via een slang in zijn maag. Over enkele dagen gaan we stapsgewijs over op het eten van hele vissen. Door de hoeveelheid zalmpap langzaam af te bouwen en het aantal haringen tegelijk op te voeren, voorkomen de dierverzorgers dat Mees darmproblemen krijgt. Mees wordt verzorgd in de quarantaine, samen met soortgenoten die wat ouder zijn en al hun korte, volwassen vacht hebben.