Soortnamen kunnen behoorlijk verwarrend zijn. Zo is een bruinvis niet bruin en geen vis, is een grote lijster misschien wel groot voor een lijster, maar niet vergeleken met een zilvermeeuw en kun je grijze en gewone zeehonden niet op basis van hun kleur onderscheiden. Dat laatste merken we regelmatig als mensen bellen om een zeehond te melden. De bewering “hij is grijs” slaat meestal op de kleur en niet op de soort.

Heel verschillend

Zowel gewone als grijze zeehonden zijn meestal grijs te noemen, maar de kleur kan alsnog behoorlijk verschillen. Heel donker of juist licht, met veel of weinig vlekken, bruin, het komt allemaal voor bij beide soorten. Of een zeehond tot de gewone of de grijze zeehonden hoort, is dus niet aan de vacht te zien. Wat wel aan de vacht te zien is, is welk dier het is. Het vlekkenpatroon van de vacht van een zeehond is namelijk persoonlijk. Je kunt het vergelijken met een vingerafdruk.

Vlekkenpatroon

Onderzoekers hebben het vlekkenpatroon gebruikt om meer te weten te komen over grijze zeehonden. Ze maakten foto’s van rustende grijze zeehonden op zandplaten en identificeerden de dieren op hun vlekkenpatroon. Zo ontdekten ze bijvoorbeeld dat de groepssamenstelling op zo’n zandplaat steeds wisselt. Dieren die de ene dag naast elkaar liggen, liggen een volgende dag op verschillende zandplaten. Ze gaan duidelijk hun eigen weg!

Dichte vacht

Bij een droge zeehond zie je niet alleen het patroon in de vacht veel beter, maar ook de vacht zelf. Een natte zeehond is glad en lijkt van een afstandje zelfs geen haar te hebben. Bij een droge zeehond is heel goed te zien dat ze juist heel veel haar hebben. De haartjes zijn kort en stevig en staan enorm dicht tegen elkaar aan, veel dichter dan bij bijvoorbeeld een hond of een kat.

Zeehond aaien

Bezoekers mogen geen dieren bij ons aanraken. Toch willen we ze graag de gelegenheid geven te ervaren hoe zo’n zeehondenvacht voelt. Daarvoor hebben we in het museum een ‘aai-zeehond’: een opgezette zeehond die je mag aanraken. Wij zelf raken de zeehonden in onze vaste groep alleen aan bij de training, om ze eraan te laten wennen. Dit zorgt ervoor dat ze het niet eng vinden als het eens echt nodig is om ze aan te raken, bijvoorbeeld als ze een huidprobleem of wonden hebben.

Het verschil tussen gewone en grijze zeehonden is trouwens heel makkelijk te zien aan hun snuit: de grijze hebben een lange snuit, gewone een rond koppie. Kom het verschil maar eens bekijken!