Hij zat in het schuim op het strand: een verkleumde papegaaiduiker. Texelaar Marcel Wijnalda vond hem en bracht de vogel naar Ecomare, waar hij meteen in een zogenaamd drooghok is geplaatst om op te warmen. Nu hij de eerste dagen heeft doorstaan, zijn de dierverzorgers voorzichtig positief over zijn kans op herstel. Het is een bijzondere gast in de opvang!

Eerst aansterken

De papegaaiduiker wordt onder een warmtelamp gehouden, zodat hij zijn energie kan besteden aan zijn herstel. Hij zal gewassen moeten worden om zijn verenkleed weer waterdicht te krijgen, maar daarvoor moet hij eerst aansterken. De dierverzorgers bepalen aan zijn gewicht, gedrag en bloedwaardes wanneer hij een wasbeurt kan doorstaan. Tot dan krijgt hij zalmpap via een sonde toegediend.

Uit koers

Vermoedelijk is de vogel uit koers geraakt door de harde wind. Papegaaiduikers komen normaal gesproken niet aan land in Nederland. In deze tijd van het jaar verblijven ze sowieso constant op zee. Het zijn echte zeevogels, die alleen in het broedseizoen de kust opzoeken. Dat is dan niet op onze zandstranden, maar op rotskusten in het noorden, onder andere bij Engeland. In de broedtijd zijn ze op hun mooist; dan hebben ze de karakteristieke felgekleurde snavel.

Hopen op herstel

De op Texel gevonden papegaaiduiker is waarschijnlijk zo’n 2-3 jaar oud. Hij is niet de eerste papegaaiduiker die bij Ecomare in de opvang terecht komt. In de zomer van 2017 lukte het de dierverzorgers een papegaaiduiker te helpen herstellen. Deze vogel is toen meegegeven met een vlucht naar een boorplatform. Hij is midden op de Noordzee, vanaf het boorplatform, weer vrijgelaten. Hopelijk kunnen we dit herhalen met de papegaaiduiker die nu in de opvang zit.