Van maart tot mei heb ik stage gelopen bij de afdeling Dierverzorging van Ecomare. Ik was de eerste stagiaire sinds lange tijd, want vanwege corona waren de stages afgezegd. En blijkbaar deed ik mijn werk goed, want daarna mocht ik blijven als vakantie-weekendkracht. Hartstikke leuk en voor mij een kans om extra, relevante werkervaring op te doen.

Transport

Ik volg in Barneveld de opleiding tot dierverzorger, niveau 3. Ik woon in Den Helder, dus dat komt voor Ecomare goed uit. Misschien zelfs beter dan als ik op Texel zou wonen, want nu kan ik op mijn werkdagen ook het transport van dieren naar Den Helder op mij nemen. Wij brengen onze kleine zoogdieren en landvogels namelijk naar onze collega’s van Vogelasiel De Paddestoel in Den Helder. Ik zit dus geregeld met een transportkist met een dier erin op de boot!

Praten met bezoekers

Toen ik stage liep bij Ecomare, was het centrum vanwege de lockdown gesloten. Er waren nauwelijks collega’s in het kantoor en geen bezoekers. Heel anders dan nu! Bezoekers stellen vaak vragen als we aan het werk zijn en uitleggen wat je doet hoort dan ook bij je taak. Dat kwam in mijn stage dus niet aan de orde, maar nu wel. Ik vind het erg leuk om te merken hoe geinteresseerd mensen zijn.

Fan van zeehonden

Werken met zeehonden was niet mijn eerste keuze; eigenlijk wilde ik met pinguïns aan de slag. Het is misschien maar goed ook dat daar geen stageplek vrij was, want inmiddels ben ik helemaal fan van zeehonden. Ik vind het heel leuke dieren, zeker als je ze wat beter leert kennen. Ze hebben allemaal een eigen karakter. Gewone zeehond Antonius is een van mijn favorieten: lekker eigenwijs en hij ziet er heel mooi uit.

Observeren en noteren

Meestal word ik ingeroosterd bij de zeehonden. De opvangzeehonden doe ik inmiddels zelfstandig. We hebben op het moment zes zeehonden binnen in de quarantaines liggen en nog vier die al verder zijn in hun opvangtraject. Deze zwemmen in buitenbassins. We houden ze goed in de gaten en schrijven onze bevindingen in het medisch dossier dat elke zeehond heeft. We kijken naar hun ontlasting, hoe ze reageren, hoeveel ze eten; ze hebben weinig privacy! Maar dat is maar tijdelijk, als ze zo’n 30 kilo wegen gaan ze terug naar zee.

Terug naar zee

Dat teruggaan naar zee duurt nog wel even voor de zeehonden die nu in de opvang verblijven. Ze hebben nog wel wat kilo’s vis te eten voor ze het vereiste gewicht hebben bereikt. Ik ben wel al een aantal keer mee geweest met zeehonden terugbrengen en dat was heel leuk. Het is mooi om dieren, waar je zo lang voor hebt gezorgd, hun zelfstandige leven weer te zien oppakken.