Een zeehondenpup die in zijn eentje op het strand ligt, leidt steevast tot veel bezorgde reacties. Zo ook laatst bij de vuurtoren, waar een pup op een druk bezocht strand lag. Veel strandgangers zagen hem liggen en belden ons. Bij een melding van een pup gaan wij kijken, maar we nemen het dier niet altijd mee naar de opvang. Soms laten we hem liggen en daar hebben we dan een goede reden voor.

Rusten

Het is nu de geboortetijd van de gewone zeehonden. De pups van deze soort gaan na de geboorte al snel met hun moeder mee het water in. Vis jagen doet de moeder vaak alleen, terwijl haar jong ligt te rusten op een zandbank of het strand. Het jong wordt ook uitsluitend op het droge gezoogd. Ligt de pup op een zandbank, dan is er niks aan de hand. Maar als hij op het strand ligt waar mensen lopen, dan worden wij gebeld.

Borden geplaatst

De pup bij de vuurtoren zag er goed doorvoed en gezond uit. Uit onderzoek weten we dat een jong soms vele uren alleen gelaten wordt, dus er was geen reden tot zorgen. Om de moeder de kans te geven terug te komen, hebben we borden bij de pup geplaatst. Daar staat op dat wij weten dat de zeehond er ligt, dat mensen afstand moeten houden, honden moeten aanlijnen en dat wij het dier in de gaten houden. We hebben de pup bovendien blauw gemarkeerd om hem ook te kunnen herkennen als hij zich zou verplaatsen.

Zeehondenakkoord

Ondanks de borden zijn we zaterdag nog tot laat in de avond gebeld. Het kan best moeilijk zijn om dan niet toe te geven aan de druk van de bellers. Maar in het onlangs overeengekomen zeehondenakkoord is afgesproken dat we een zeehond in zo’n situatie eerst 24 uur observeren. Onze werkwijze wordt dus ondersteund door een akkoord dat door alle opvangcentra is ondertekend.

Spoor in het zand

Dat 24 uur observeren betekent niet dat we de klok rond bij de zeehond gaan zitten kijken. Dat is niet te doen en is ook niet in het belang van de rust van de dieren. We rijden er wel regelmatig naartoe om te kijken of de situatie verandert. Maandagochtend ging mijn collega Jarco erheen. En hij kwam terug met goed nieuws: de pup had zich verplaatst en er was een spoor naartoe van een volwassen zeehond. De moeder was dus naar hem toe gekomen!

Met moeder mee

Korte tijd later was de pup weg. We nemen aan dat het jong met zijn moeder is mee gezwommen, hopelijk naar een rustiger plek. Het was dus een goed besluit om het jong niet op te vangen. Het is tenslotte veel beter als een jong door zijn moeder wordt verzorgd dan door ons. Wij doen dat met liefde voor dieren die echt hulp nodig hebben, maar als dat niet zo is laten we heel graag de natuur zijn gang gaan.