Ecomare-bioloog Pierre Bonnet komt in zijn vrije tijd veel op het strand. Daar vindt hij de meest uiteenlopende dingen, maar een bruinvis-piemel was hij nog niet eerder tegengekomen. Een paar meter verderop lag een wervelkolom van een bruinvis, maar in tegenstelling tot de piemel zat daar geen vlees meer aan. Toeval of niet?

Stevig vlees

Pierre vroeg collega Arthur Oosterbaan wat hij ervan dacht: is het mogelijk dat de piemel die er nog behoorlijk gaaf uitzag van hetzelfde dier was als de volledig kale wervelkolom? Arthur meent dat dit heel waarschijnlijk is. Volgens hem bestaat het geslachtsdeel van walvissen uit zeer stevig vlees en heeft het eerder de neiging uit te drogen dan te verteren. Bij gebrek aan haren, die bij zoogdieren naast het skelet het langst achterblijven, is het bij een walvisachtige dus het geslachtsdeel.

Langste piemel

Bij een levende walvis is de penis in ruststand weggeborgen in de buik. Bij een erectie en als het dier dood is, komt het geslachtsdeel naar buiten. Het is op twee punten opvallend: het is groot en bijzonder gevormd. De piemel van een bruinvis is naar verhouding tot zijn lichaamslengte het grootst van alle walvissen. In de Walviszaal bij Ecomare is een afgietsel van een potvis-piemel te zien. Die is zo lang als een mens.